 |
«ΑΤΕΡΜΟΝΗ
ΠΕΖΟΠΟΡΕΙΑ»
Ελαιογραφία
της Μαρίας Κολοβού - Ρουμελιώτη
Α΄ Βραβείο ζωγραφικής από τη Δ.Ε.Ε.Λ.
|
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΝΑ
Όσα αγκαλιάζει ο ουρανός,
τόσα αγκαλιάζει η μάνα
κι ‘ναι ο κόρφος της καρπός
στου κόσμου την αλάνα!
Ζεστή τροφή κι απανεμιά στης πλάσης
το τσουνάμι
κι έχει στα χέρια της φτερά
με απαλό το χάδι!
Γεμάτη η καρδιά ευχές
γιατρειά του κάθε πόνου
χέρια προστάτες κι αγκαλιές στη
σκοτεινιά του δρόμου!
Η μάνα, «μάννα» τ’ ουρανού, τροφή
Αθανασίας,
μορφή Αθάνατου παλμού και Θείας
Πεμπτουσίας!
Η μάνα, δάδα της ζωής και των
πληγών το Νάμα
είναι δροσιά και βάλσαμο στο
πονεμένο κλάμα!
Του πόνου σκέπαστρο ζεστό,
νανούρισμα, ευλογία,
Θεία μορφή που στέφτηκε με τη ζωή
τα Θεία!
Φάρος σε γη και ουρανό, φως ιλαρό
κι αγάπη,
ρομφαία αγγέλου που φρουρεί της
λήθης το διαμάντι
που όταν φύγει απ’ τη ζωή,
είν’ τ’ ουρανού λιμάνι,
δροσιά, αγγέλου σάλπισμα, το μύρο,
το λιβάνι!
Τραντάζεται ο Ουρανός, βρέχει ευχές
και δάκρυ
μας φέρνει την Αγάπη
της, άγγελο στυλοβάτη!
Η ευχή απλώνει τα φτερά
κι είναι Θεού ασπίδα
και διώχνει από πάνω μας της θλίψης
τη λεπίδα!
Αύρα τ’ Αυγούστου δροσερή,
Πρωτομαγιάς δροσούλα,
εσύ τραγούδια έπλεκες στου
κόσμου τη γιορτούλα!
Μέσα Οκτώβρη άφησες άλλους
για εσέ να ψάλλουν
κι απ’ των ευχών το μέλισμα μέλι
γλυκό να πάρουν!
Τρίτη, 13 Ιανουαρίου 2015
Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου